- os
- os ossis, gen plur. ossium, n
a bone.—Sing: devoratum, Ph.: ferrum ex osse revolsum est, O.: duro sudem vix osse revulsit, O.—Plur: cur hunc dolorem cineri eius atque ossibus inussisti?: ossa legere (after burning a corpse), V.: condere, bury, V.—The marrow, inmost part: exarsit iuveni <*>dolor ossibus ingens, in his bones, V.: per ima cu<*>currit Ossa tremor, V.: tremis ossa pavore, H.— Fig., in plur, the bones, outlines: imitari nec ossa solum, sed etiam sanguinem.
* * *Ioris N Nmouth, speech, expression; face; pronunciationIIossis N Nbone; (implement, gnawed, dead); kernel (nut); heartwood (tree); stone (fruit)IIIossuis N Nbones (pl.); (dead people)
Latin-English dictionary. 2013.